Kendinize Yeterince Zaman Ayırıyor Musunuz?

Benim bu soruya şahsi cevabım hayır ve eminim ki çoğumuzun da öyledir. Hepimizin hayatında iş yükümüzün biriktiği, boş vaktimizin kısıtlandığı yoğun dönemler olmuştur ve olacaktır. Hatta bazen bir gün için yirmi dört saatin yetersiz olduğunu düşünürüz. Peki bu yoğunluklar içerisinde veya dışında sadece kendimize ayırdığımız zaman ne kadar? Bu zamanın bize ne gibi katkıları olabilir?

İnsanın kendisine zaman ayırması, bir kişinin dış dünyadan ayrılıp belirli bir zaman için sadece kendisine odaklanması şeklinde tanımlanabilir. Kişi, o an için sadece kendisine konsantre olacağından kendini geliştirebilecek özellikleri üzerine düşünme imkanı bulur. Bu düşünceleri üzerine hareket edip kendisi ile arasındaki ilişkiyi tazeler ve derinleştirir. Düzenli bir şekilde kendimizi dış dünyadan soyutlamak ve bir anlığına da olsa stresten uzak kalmak derinden bir rahatlamaya yol açacaktır. Bu davranış rutin haline getirildiğinde de kişinin daha disiplinli olmasına katkıda bulunacaktır. Ayrıca kişinin kendisini daha çok sevmesini ve verimini artırmasını sağlayacaktır.

Kendimize birçok farklı şekilde zaman ayırabiliriz. Zaman ayırma teknikleri de vakit uzunluğuna göre çeşitlilik gösterir. Örneğin beş on dakikalık bir zaman diliminde insan, temiz hava bulunan bir ortamda bir bardak çay veya kahve içebilir. Hem temiz havanın verdiği his hem de yanda bulunan içecek ile daha rahat bir ortama yerleşmiş olunur. On beş ila otuz dakikalık bir zaman boşluğunda ise yürüyüş, kitap okuma ve meditasyon gibi aktiviteler yapılabilir. Bu aktiviteler bedeni ve zihni yormaz ve kişinin o an sadece kendisini fiziksel veya zihinsel açıdan geliştirmesine katkıda bulunur. Pek çok farklı etkinlik ile kişi aslında kendisine zaman ayırabilir ve ileride bunun olumlu katkılarını görmesi de onu ayrı bir mutlu edecektir.

Her gün beş on dakika boş bulduğumuz zamanlarda sosyal medyanın cazibesine kapılıp zamanımızı verimsiz geçirmektense kendimize ayırabiliriz. Bu sayede hem akademik stresten uzak verimli anlar geçirir hem de kendimizle aramızdaki bağı geliştirebiliriz.