Kim Bu En İyi Versiyonumuz?

Daha fazla ders çalışabilirdim, dünya klasiklerini okuyabilirdim, spor yapabilirdim. Peki gerçekten yapabilir miydim? Her an bir seçim yapıyor muyuz aslında yoksa yaptığımızı mı sanıyoruz sadece? Farklı yolu seçip yine aynı yerde bulabilir miyiz kendimizi? Bilim olasılıklardan oluşuyor o yüzden cevap evet ya da hayır olabilir. Ama insan ve kader kavramları matematiksel işlemlerle açıklanabilecek kadar basit mi? Sanmıyorum ve inanmak da istemiyorum açıkçası.

O zaman psikolojik perspektiften bakalım. Ders çalışmak istedim mi? Evet. Neden yapmadım? Yapamadım, ders çalışmamı fiziksel olarak engelleyen bir şey yok, bir seçim yapmam gerekiyordu ve ben ders çalışmayı seçemedim. Eğer ben bir şıkkı istediğim halde seçemiyorsam bu bir seçim olmaktan çıkmaz mı? Hayatımızdaki her karar sandıklarımız böyle değil mi aslında? Hepsi karakterimize ve kaderimize göre şekilleniyor. Karakterimizin dışına çıkacak kararlar veremiyoruz. Kendi isteklerimiz sandığımız şeyler kaderin bir oyunu olarak karşımıza çıkıyor.

Peki, kişiliğimizin dışına çıkacak kararlar veremediğimiz bir dünyada “en iyi versiyonumuz” olmak mümkün müdür? Ya da “en iyi versiyonumuz” diye bir şey var mıdır? Bu konuda annesi Ladybird’e “Kendinin en iyi versiyonu olmanı istiyorum.” diyor, Ladybird ise “Ya bu en iyi versiyonumsa?” diye cevap veriyor. Yani tam tanımlayamasak da sınırlarını çizemesek de, zaman içinde değişse bile tek bir karakterimiz var, tek bir ruhumuz ve tek bir versiyonumuz. Bunun dışına çıkamıyoruz, daha üst modelimiz olamıyoruz çünkü biz buyuz, “daha iyisi” veya “daha kötüsü” değil. Bunu bozmaya çalışıp binbir türlü şey de denesek bir süreliğine işe yarıyormuş gibi de gözükse ne için doğmuşsak onu yaşıyoruz aslında. Neysek oyuz. Kendinden kaçıp en uçlara gidip de yine kendini o kaçtığı halde bulmayan kaç kişi var bu dünyada? Madem kaçamıyoruz kendimizden, o zaman kabullenmemiz gerekiyor. Kaderimizi kabullenmeliyiz, olduğumuz kişiyi kabullenmeliyiz. Bazen nefret edebilir bazen sevebiliriz ama eğer kabullenemezsek kendimize yabancı, kayıp bir ruh olmaktan kaçamayız.