Köle Ruhların Çaresizliği

Öfkenin doğurduğu nefret duygusu ruhuna işlenir insanın. Hayata kör gözlerle bakmaya başlar zamanla...

Köle ruhlu, silinmeye yüz tutmuş kimliklere sahip insanlar; hizmet ettikleri efendilerine karşı büyük bir öfke duygusuna kapılırlar kimi zaman. Ama bu öfkeyi nefrete çevirip efendilerinin yüzüne haykıracak cesarete sahip değildirler. Bu nedenle, efendilerinden nefret etmektense özgür ruhlu ve hiçbir zaman onlar gibi olamayacaklarını bildikleri insanlardan nefret etmeyi tercih ederler. Onların yok olmasını ister, ve bu yok oluşun gerçekleşmesini dört gözle beklerler. Çünkü bu nefretin, diğerine göre daha güvenli olduğunu bilirler.

Efendilerine karşı başkaldırmak, ruhlarına derin bir korku yerleştirir. Başlarına geleceklerden habersiz, ölüm korkusuyla yaşamak onlara derin bir azap yaşatır. Bu azaba boyun eğecek ya da onunla savaşacak kadar güçlü değildirler. Kişilik sahibi olmadıkları için de gururlu bir insan olarak yaşama fikri onlar için hiçbir anlam ifade etmez. Aksine, bu durum efendilerinin gözüne girmeleri için onlara sunulmuş bir fırsattır aynı zamanda. Bu yolda, doğru ile yanlışın hiçbir önemi kalmaz. İnsanlar dünyaya kör gözlerle bakmaya başlarlar. Hayatı bir yarış, bir savaş gibi görürler. Eğer konu efendilerine yani güç sahibi kimselere yaranma mevzusu olduğunda ise öyle çabuk bir şekilde birleşirler ki… Şaşıp kalırsınız!